ناگفته هايي از شهيده نسرين افضل از زبان دوست و همرزمش

جنگ و زن - خانم فاطمه موسوي يكي از ن سلحشور ايران زمين ميباشد كه چند سال در دوران دفاع مقدس در جبهه جنگ حضور داشت.خانم موسوي شنيده ايم شهيده نسرين افضل از دوستان شما بود از اين شهيده به طور مختصر برايمان بگوييد .شهيده نسرين افضل

به گزارش جنگ و زن / بايد عرض کنم اشنايي بنده با اين شهيده والا مقام بسيار کوتاه اما بسيار موثر بود. همين مدت روحيات ايشان به زخم هاي روح من التيام خوبي بخشيد.
يعني محکم شدن عزم من براي حضورپيدا کردن در جبهه، رفتن شهيده نسرين به کردستان بود. چه صبورانه عروج برادر را و دلداري به مادر چشم براه برادر را و روحيه دادن به پدر و راهنمايي به خواهر و مساعدت در تحمل وظايف برادرش را در خانه  همه را به دوش کشيد و چه مهربانانه  با امثال من روبرو ميشد يادش بخير وقتي پاي صحبت کسي مي نشست زيبا گوش ميداد و هنگام روضه آسمانش باراني و وقت خلوت با دوستان شوخ ترين و روحيه آفرين ترين بود. البته بنده به واسطه تفاوت سني که داشتيم و همچنين دوستي ايشان با مربي پرورشي دبيرستانمان هميشه احترام شاگرد و استادي را رعايت ميکردم  ،اما نگاه و برخورد ايشان روح مرا با خودش ميبرد و دلم ميخواست  بيشتر کنارش و صميمي تر باشم. چون من  هم دختري شاد ؛  با روابط عمومي بالا بودم ؛باعث توجه ايشان شده بودم. نسرين اخلاق و رفتارش در هر مرقعيت فرق ميکرد. موقع روضه يک فرد خاص بود. موقع شيطنت و بين دوستان يک دوست صميمي ؛وقت تصميم و کار براي رضاي خدا يک قهرمان، براي همسرش يک رفيق تمام عيار( به گفته همسر ايشان) براي خانواده يک بازوي موثر و براي آموزش يک مربي منطقي و با ظرفيت بود. يادم هست يک بار که ما را به منزلشان دعوت کردند چنان دوستانه مرا در آغوش گرفت و چنان صميمانه از اين ديدار صحبت ميکرد که نا خودآگاه مثل يک فاميل و يک دوست قديمي همراهش  شدم و با همان برخورد بود که اسم و چهره نسرين براي هميشه بر لوح دلم نقش بست. آرزوي شهادتي که کرده بود و اينکه خداوند هم به همان شکل شهادتش را رقم زد بيشتر مرا دلتنگش کرده.هميشه آرزو داشت مانند شهيد مطهري به شهادت برسد، وپس از يک سال حضور در مهاباد، در شب  دهم تيرماه سال 61 در در راه بازگشت از مراسم دعا به آرزويش رسيد.

منبع : پايگاه فرهنگي مذهبي جنگ و زن